Во Русија постои таканаречен „феномен на сфатливо отсуство на насмевката". Тоа е една од највпечатливите и национално најспецифичните карактеристики на невербалната комуникација кај Русите и кај нивното однесување воопшто.
Можат да се издвојат десет најспецифични национални карактеристики на руската насмевка:
1. Русите најчесто се насмевнуваат само со усните, а мошне ретко при насмевнувањето се гледаат забите; насмевката која ги открива сите заби се смета за вулгарна, па се нарекува церење или „коњска насмевка".
2. Во меѓусебната комуникација Русите насмевката не ја сметаат за гест на учтивост. Учтивата насмевка која на човека не му се симнува од усните, Русите ја нарекуваат „дежурна насмевка" и ја сметаат за лоша особина. Според нивното мислење, така се насмевнуваат неискрените луѓе кои не сакаат да ги покажат своите вистински чувства.
Возрасните им велат на децата: не кикоти се, на училиште треба да се биде сериозен, не смешкај се додека учиш или кога со тебе разговара некој возрасен.
3. Русите не им се насмевнуваат на непознати луѓе. Насмевка им се упатува главно на познаници. Затоа продавачките не им се насмевнуваат на сите купувачи, туку само на оние што ги познаваат.
4. Русите на насмевка не секогаш одговараат со насмевка. Тие нема автоматски да возвратат со насмевка дури ни на познаник. Насмевката од познат човек повеќе се смета како повик за контакт и за разговор.
5. Насмевката кај Русите е знак на лична наклонетост кон определена личност. Тие им се насмевнуваат само на познаниците зашто кон непознатите не чувствуваат лични симпатии. Затоа на насмевка од непозната личност, Русите можат да возвратат со прашањето: „Се познаваме ли?".
