Јован Лествичник

“Духот на очајанието се весели, гледајќи го умножувањето на гревовите; а духот на суетата, кога ќе го види умножувањето на добродетелите; бидејќи врата на првото е - многу зајадливост (жолч, злоба), а врата на второто - изобилството на труд... Например, суетен сум, кога постам; но кога си го разрешувам постот, за да го скријам од луѓето своето воздржание, пак сум суетен, сметајќи се себе мудар. Победен сум од суетата, облекувајќи се во убава облека; но и во неубава облекувајќи се исто така, сум суетен. Ќе почнам да говорам - победен сум од суетата; ќе замолчам - и пак сум победен...“ (Слово 22, 3-5,-18, с. 143,-144).