Александар Дугин “Руско дело“ (“Рускаја вешч“) Извадок

Капиталот го раѓа “општеството на спектаклот“ исто како што пракрити ги раѓа световите на мајата.

Во што е илузорноста за традиционалистот на световите на мајата? Во тоа, што делот се претставува себе за цело, фрагментот за нешто завршено. Во Традицијата индивидуумот, човечкото его, се разгледува како илузија, како корен на заблудата, незнаење за вистинската природа на реалноста, како прикривање на возвишеното архетипско “јас“, кое е слободно од искривеното воздејство на индивидуализирачката материја.

Во што се состои илузорноста на “општеството на Спектаклот“, родено од Капиталот, за марксистите? Во тоа, што Капиталот го фалсификува “општественото битие“, соучеството на индивидуумот во нешто поголемо од него самиот, заменувајќи го соучеството и сопреживувањето - со екранска имитација, со мноштво на состави на симулакри.

Од таквото сопоставување следува важен заклучок: таму, каде што за традиционалистите (Генон, итн.) се наоѓа светот на возвишените трансцедентни принципи, кај марксистите и комунистите е - онтологијата на општественото битие.