Ака­де­мик Лу­ан Ста­ро­ва ре­че де­ка овие по­во­ди се­ко­гаш н` пот­се­ту­ва­ат ко­га по­е­зи­ја­та го про­дол­жу­ва при­сус­тво­то на за­ми­на­ти­от ав­тор. 

- Не­го­ва­та по­е­зи­ја бе­ше про­ник­на­та со сил­на ху­ма­ност и етич­ност на не­го­ва­та лич­ност. Kа­ко по­ет на свет­ли­на­та и тем­ни­на­та, мо­же  да се вброи во ме­ди­те­ран­ска­та тра­ди­ци­ја на Лор­ка, Ри­цос, Ал­бер­ти - ре­че Ста­ро­ва. 

Ќу­лав­ко­ва до­пол­ни де­ка го­ди­на­ва из­ле­зе прв по­о­бе­мен из­бор од по­е­зи­ја­та на Шо­пов на бу­гар­ски ја­зик што ја по­ка­жу­ва се­та ап­сур­дност на от­сус­тво­то на нор­мал­на ме­ѓук­ни­жев­на и ме­ѓу­кул­тур­на со­ра­бот­ка ме­ѓу Ма­ке­до­ни­ја и Бу­га­ри­ја. - Со из­бо­рот од по­е­зи­ја­та на Шо­пов во Ар­ген­ти­на од 2011, из­бо­рот во Лук­сем­бург ми­на­та­та го­ди­на и со бу­гар­ско­то из­да­ние поч­ну­ва но­ва фа­за во вред­ну­ва­ње­то на по­е­зи­ја­та на Ацо Шо­пов - ре­че Ќу­лав­ко­ва.

Јас­ми­на Шо­по­ва, на­до­вр­зу­вај­ќи се на Ќу­лав­ко­ва, ре­че де­ка неј­зи­ни­от тат­ко, Ацо Шо­пов, на­пи­шал „од под тем­но­то не­бо на ре­ги­о­на­лиз­мот не мо­же­ме да из­ле­зе­ме над­вор, ту­ку тре­ба да се упа­ти­ме по друг ко­ло­сек". Таа ве­ли де­ка дру­ги­от ко­ло­сек де­нес се ди­ги­тал­ни­те ме­ди­у­ми. Ед­на од нај­поз­на­ти­те пес­ни „Очи", пос­ве­те­на на на­род­ни­от хе­рој Ве­ра Јо­циќ, ко­ја ја чи­та са­ми­от Шо­пов во 60-ти­те го­ди­ни, за ед­на не­де­ла от­ка­ко би­ла пос­та­ве­на на ка­на­лот „Јут­јуб" ја слуш­на­ле 8.500 по­се­ти­те­ли, а нас­ко­ро ќе би­де от­во­ре­на ин­тер­нет-стра­ни­ца­та Ли­те­ра­ту­рен дом на Ацо Шо­пов на пет ја­зи­ци.  

Шо­пов обез­бе­ди трај­но мес­то во ис­то­ри­ја­та на ма­ке­дон­ска­та кни­жев­ност и  кул­ту­ра со об­ја­ва­та на пр­ва­та сти­хоз­бир­ка во сло­бод­на Ма­ке­до­ни­ја. По за­ми­ну­ва­ње­то во 1982 го­ди­на ста­на и пр­ви­от кла­сик во по­во­е­на­та ма­ке­дон­ска ли­те­ра­ту­ра.