Наташа и Петко Дабески

СОГИ, Шизенсаи (1421 – 1502)

По тревна патека / бришат утринска роса / жалните врби.

*

Само барање / стреа од пороен врнеж / ти бил животот!

 *

 Борјето го знае / во душа оскрбениот / по снегот врз нив.

 *

 Долго чеканата / душа на цветот црешов: / бргу замина.

 *

 Наспроти желбите / на штурците што стружат / тревите венат.

 *

 Темница не е – / но есента и дождот / се до прозорот.

 *

 Пред мене доба / на староста – / на што ли / да се потпрам?