Се појавиле и незадоволни лица, кои веќе преминале во илегалност и започнале самостојно да дејствуваат, каков што е примерот на Петре Мукев Шендел. Тој не бил одметник, туку борец против власта. Шендел морал како млад да го напушти Кривогаштани и да се стави под заштита на силниот и влијателен Смаил-ага, закупец на десетокот. Не можејќи подоцна да ги поднесува неговите самоволија вршени врз народот, Шендел го напуштил Смаил-ага и, како илегалец, започнал да го обиколува регионот и да го заштитува народот против самоволијата на османлиските аги, бегови, одметници и арамии. Тој се поврзал со Христо Стефанов Карев и со Христо и Никола Ковачот од Крушево. Четите што доаѓале во Крушево, поради немањето муслиманско население и администрација со постојано место на живеење во градот, заедно со нивните соработници, јатаци и конспиратори не внимавале многу на своите активности. Петре Шендел на Велигден 1878 година се наоѓал во крушевското Мочур Маало, брсјачко мало во Крушево, најверојатно кај своите блиски соборци и јатаци, слободен излегол каде што се одржувала вообичаена прослава за вакви празници со зурли и тапани, при што бил откриен од властите што започнале да го гонат, а тој со помош на своите соработници успеал да го напушти Крушево и по реката Камберица, меѓу селата Врбоец и Трстеник, да стигне до една воденица на Селечка Река, каде што ранет се засолнил и криел извесно време. Тука случајно го откриле деца-овчарчиња од муслиманското село Алданци, ги известиле првенците од селото, кои го убиле, а неговото тело го фрлиле во Селечка Река, која, пак, го однела под селото Светомитрани и тука било пронајдено од неговите соселани и погребано во црквата „Света Пречиста".