Сулфур двооксид – е безбоен гас со остар мирис и претставува еден од основните загадувачи. Природни извори на сулфур се: морските планктони, морска вода, бактериите, растенијата, вулканските ерупции. Антропогени извори се индустриските капацитети кои согоруваат фосилните горива кои содржат сулфур, топилници на руда и рафинерии на нафта.
Здравствени ефекти - Сулфур двооксидот може да влијае врз респираторниот систем и фунциите на белите дробови и да предизвика иритација на очите. При релативно високи концентрации, сулфур двооксидот предизвикува опасни респираторни проблеми. Воспалението на респираторниот тракт предизвикува кашлање, слуз секреција, влошување на астмата и хроничниот бронхитис кој ја зголемува склоноста на луѓето кон инфекции на респираторниот тракт. Во деновите со повисоки концентрации на SO2 се зголемува бројот на болничките случаеви на луѓе кои страдаат од срцеви заболувања.
Азот е гас кој е најзастапен во атмосферата, зафаќа околу 78%. Азотните оксиди главно се формираат од азот и кислород при високи температури, како резлутат на согорување на горивата од возилата.
Здравствени ефекти - Краткорочната изложеност на NO2 има негативни ефекти врз респираторниот систем, вклучувајќи воспаление на дишните патишта кај здрави лица и зголемени респираторни симптоми кај луѓето со астма. Исто така можни се симптоми на бронхитис. При подолгорочна изложеност на NO2 се јавуваат проблеми кај астматичните деца. Намалената функционалност на белите дробови е исто така поврзана со растот на концентрациите на NO2.