19.10.2016

НАШИОТ ТРЕТ РИМ

На 19 октомври 202 година до Раѓањето Христово се случила битката кај Зама, која ставила точка на втората Пунска војна и ја означила потполната победа на Рим над Картагена.

Геополитиката како наука им придава на пунските војни на Рим и Картагена апсолутно значење. Во нив меѓу себе се судриле две цивилизации – трговската олигархиска семитска прогресивна цивилизација на Морето и воинствената, херојска, конзервативна, индоевропска цивилизација на Сушата. Се на се, оваа Пунска војна никогаш не завршува, секој успех во неа е привремен, тврдат геополитичарите. Бидејќи секогаш има трговци и херои, такви, кои го засноваат своето владеење на колонизација и измама, и такви, кои доаѓаат отворено и предлагаат сојуз. Цивилизацијата на Сушата и цивилизацијата на Морето се отсекогаш и водат меѓу себе вечна војна – големата војна на континентите.

Сепак, тоа што се случило на овој октомвриски ден во 202 година до Р.Х. во битката кај Зама, ја предопределило судбината на Европа за две илјадалетија. Цивилизацијата на Морето, Картагена, се поклонувала на Ваал и Молох, се засновала на религијата на парите и на обредите на жртвопринесување на младенци. Тоа била религија на слободниот пазар и финансиската олигархија, развратот и потплатувањето. Тоа бил прообраз на современиот Запад, една од најраните верзии на либерализмот и глобализацијата во рамките на Средноземноморието.

Цивилизацијата на Сушата, Рим, почитувал небесни машки богови, доблест и верност, следување на традициите и цврст конзервативен поредок. Овде им се придавало чест на војничките добродетели, а погледот на жреците-авгури бил свртен не кон подземните титански моќи, а кон летањето на небесните птици.

И ете победата кај Зама решила, дека иднината на Европа е за цивилизацијата на хероите, за Рим, за небесната религијата на светлината и поредокот. Либерализмот на Картагена паднал. Цивилизацијата на Сушата, сончевата Империја, преовладала. И како што говори англискиот мислител и писател Честертон: “Христос, вистинскиот Бог наш, можел да се воплоти само во Рим, и само Римската Империја можела да стане земна основа на христијанската цивилизација“. Само цивилизацијата на Сушата може да биде и треба да биде цивилизација на Христа. Цивилизацијата на Морето – Ваал и Молох – тоа е цивилизацијата на антихристот.

Без разлика на оваа велика победа кај Зама над армијата на Ханибал, непријателот не бил победен потполно. Веројатно, тоа е невозможно во принцип: зашто за да има добро и светлина треба да има зло и темнина. Сушата има смисла само пред лицето на Морето. И за цивилизацијата на хероите да не падне (да не се засипе), да не влегува во внатрешни судири, зашто херојот задолжително мора со некого да се бори, и ако во близина нема чудовиште, херојот ризикува сам во него да се претвори, за чудовиштето секогаш да му биде при рака, духот на Картагена оживеал во средновековната Венеција – европскиот пол на цивилизацијата на Морето. Ете веќе умешниот и подмолен лихвар, венецијанскиот дужд Дандоло ги нацелува крстоносците од Четвртата крстоносна војна наместо на сарацените на православна Византија и го ограбува нашиот цариградски храм Света Софија. И повторно во Европа вползуваат отровните пипала на капитализмот – на оној змев, на кого му ја отсекол главата сончевиот Рим во битката кај Зама.

Иницијативата на морската цивилизација понатаму ја зема на себе Амстердам, а од него таа устојчиво преминува на Англија. И тука повторно светската вечна Картагена со своите темни култови на парите и изопаченостите станува светска моќ. Англија од 17 век неповратно застанува на патот на цивилизацијата на Морето. На почеток, улогата на Рим, то ест цивилизацијата на Сушата, ја земаат на себе континенталните држави Франција и империјалистичката Австрија. Но малку по малку на истокот на Евроазија се подига Новиот Рим – Третиот Рим, Руската Империја. И започнува Големата Игра: новиот навој на пунски војни на Англија против Руската Империја. Смртоносна битка која трае неколку столетија. Но суштината останува иста: хероите против трговците, верни на небото и светлината против војските на материјализмот, титанизмот и процентното (камати) ропство. Битка за иднината на цивилизацијата.

Во 20 век во големата војна на континентите се случила уште една промена (свртување). Англија ослабува и ја предава штафетата на светската Картагена на својата бивша колонија – САД. И војната на континентите пламнува со нова сила. Овој пат Евроазија против Атлантикот, САД против Русија. Се разбира, тоа не е нешто ново – тоа е се едно исто – да, таа истата Пунска војна продолжува.

Ние стоиме пред решавачки судир. Повторно семитскиот свет – Дамаск и Алепо. Таму, каде сега се води најжестокиот бој на границата на Сирија и Турција, се наоѓа гората на Ваал, Касиос. Од овие финикиски брегови, каде цутеле култовите на Ваал и Молох, а исто така, и на крвавата голема мајка Анат, се упатиле на Запад финикијците, кои ја основале Картагена и ја направиле непобедлива сила. Истото место, истите сили – цивилизацијата на Морето против цивилизацијата на Сушата. Само што поминале 2200 години. Нашиот трет Рим против американската Нова Картагена. Денес, на 19 октомври 2016 година.

Секое добро, вие ја гледавте “Директивата на Дугин“ за падот на Картагена.

Затоа победата на римјаните над Картагена кај Зама – тоа е огромна победа во светската историја. Но денес нам, на цивилизацијата на Сушата, ни следи да го повториме подвигот на нашите директни претходници – херојите на првиот Рим. Значи, Carthago delenda est. Пак и пак, и повторно Картагена треба да биде разурната.  

НАШ ТРЕТИЙ РИМ

https://youtu.be/ixFWnEb-grc

19 октября 202 года до Рождества Христова произошло сражение при Заме, которое поставило точку во второй Пунической войне и ознаменовало собой окончательную победу Рима над Карфагеном.

Геополитика как наука придает пуническим войнам Рима и Карфагена абсолютное значение. В них между собой столкнулись две цивилизации – торговая олигархическая семитская прогрессивная цивилизация Моря и воинственная, героическая, консервативная, индоевропейская цивилизация Суши. По большому счету эта Пуническая война никогда не кончается, всякий успех в ней временный, утверждают геополитики. Ведь всегда есть торговцы и герои, те, кто основывают свое владычество на колонизации и обмане, и те, кто приходит с открытым забралом и предлагает союз. Цивилизация Суши и цивилизация Моря есть всегда и всегда ведут между собой извечную войну – великую войну континентов.

Однако то, что произошло в этот октябрьский день в 202 году до Р.Х. в битве при Заме, предопределило судьбу Европы на два тысячелетия. Цивилизация Моря, Карфаген, поклонялся Ваалу и Молоху, основывался на религии денег и на обрядах жертвоприношения младенцев. Это была религия свободного рынка и финансовой олигархии, разврата и подкупа. Это был прообраз современного Запада, одна из самых ранних версий либерализма и глобализации в рамках Средиземноморья.

Цивилизация Суши, Рим, чтила небесных мужских богов, доблесть и верность, следование традициям и жесткий консервативный порядок. Здесь в чести были воинские добродетели, а взгляд жрецов-авгуров был обращен не к подземным титаническим могуществам, но к полету небесных птиц.

И вот победа при Заме решила, что будущее Европы за цивилизацией героев, за Римом, за небесной религией света и порядка. Либерализм Карфагена пал. Цивилизация Суши, солнечная Империя, одержала верх. И как говорит английский мыслитель и писатель Честертон: «Христос, истинный Бог наш, мог воплотиться только в Риме, и только Римская Империя могла стать земной основой христианской цивилизации». Только цивилизация Суши может быть и должна быть цивилизацией Христа. Цивилизация Моря – Ваала и Молоха – это цивилизация антихриста.

Но несмотря на эту великую победу при Заме над армиями Ганнибала, враг не был побежден окончательно. Наверное, это невозможно в принципе: ведь чтобы было добро и свет должны быть зло и тьма. Суша имеет смысл только перед лицом Моря. И чтобы цивилизация героев не засыпала, не уходила с головой во внутренние столкновения, ведь герою надо обязательно с кем-то сражаться, и если поблизости не будет чудовища, герой сам в него превратится, так вот чтобы чудовище всегда было под рукой, дух Карфагена ожил в средневековой Венеции – европейском полюсе цивилизации Моря. Вот уже умелый и подлый ростовщик, венецианский дож Дандоло направляет крестоносцев Четвертого похода вместо сарацин на православную Византию и разграбляет наш царьградский храм Святой Софии. И снова в Европу вползают ядовитые щупальца капитализма – того змея, которому отрубил голову солнечный Рим в битве при Заме.

Инициативу морской цивилизации далее перенимают на себя Амстердам, а от него она устойчиво переходит к Англии. И тут снова мировой вечный Карфаген со своими темными культами денег и извращений становится мировым могуществом. Англия с 17-го века необратимо становится на путь цивилизации Моря. Вначале роль Рима, то есть цивилизации Суши, берут на себя континентальные державы Франция и имперская Австрия. Но мало-помалу на востоке Евразии поднимается Новый Рим – Третий Рим, Российская Империя. И начинается Большая Игра: новый виток пунических войн Англии против Российской Империи. Смертельная битва длиной в несколько столетий. Но суть остается все той же: герои против торговцев, верные небу и свету против полчищ материализма, титанизма и процентного рабства. Битва за будущее цивилизации.

В 20-м веке в великой войне континентов произошел еще один поворот. Англия слабнет и передает эстафету мирового Карфагена своей бывшей колонии – США. И война континентов вспыхивает с новой силой. На сей раз Евразия против Атлантики, США против России. Однако это не нечто новое – это все то же – да, она самая. Пуническая война продолжается.

Мы стоим перед решающей схваткой. Снова семитский мир – Дамаска и Алеппо. Там, где сейчас проходят самые ожесточенные бои на границе Сирии и Турции, находится гора Ваала Кассиос. С этих финикийских берегов, где процветали культы Ваала и Молоха, а также кровавой великой матери Анат, отправились на Запад финикийцы, основавшие Карфаген и сделавшие его непобедимой силой. То же место, те же силы – цивилизация Моря против цивилизации Суши. Только прошло 2200 лет. Наш Третий Рим против американского Нового Карфагена. Сегодня, 19 октября 2016 года.

Всего доброго, вы смотрели «Директиву Дугина» о падении Карфагена.

Поэтому победа римлян над Карфагеном при Заме – это величайшая победа мировой истории. Это наша победа. Но сегодня нам, цивилизации Суши, придется повторить подвиг наших прямых предшественников – героев первого Рима. Итак, Carthago delenda est. Снова и снова, и снова Карфаген должен быть разрушен.

Смотрите архив передач - http://tsargrad.tv/

Извор: “Katehon“